Mag je als verhuurder bepaalde (risico)groepen weren?

Met die vraag werden wij recent geconfronteerd.
Als achtergrond : wijzelf weren jongerengroepen als huurder in onze chalets. Ervaring leerde ons -jammer genoeg- dat dergelijke groepen een aanzienlijk groter risico vormden qua schade en/of overlast. Hoewel je alle jongeren daarmee over dezelfde discriminerende kam scheert, zijn er blijkbaar nog vele, vele honderden andere verhuurders die reden genoeg zien om exact dezelfde politiek toe te passen.

"Maar er is toch een waarborg?" hoor ik u vragen? Jawel, in ons geval €200. Maar hou even rekening met het volgende :

• als er een dringende herstelling/vervanging nodig is, hoe verreken je dat? Halve dag verlof nemen, 2x 250km heen en terug rijden? Benzine kost geld....
• Een lokale hersteller aanspreken dan maar? Die factureert aan €60 per uur + vervoerkosten. àls je er al eentje vindt die onmiddellijk kan/wil komen.... maar hoe geraakt hij binnen? Sleutel opsturen?
• hoe begroot je sommige schade - bvb. krassen op muren?
• Als de borg niet volstaat, hoe ga je recupereren? Procederen via rechtbank? Tegen wie? - je weet immers niet wie van de 6 gasten de schade veroorzaakte? En welke bewijslast voer je aan - wat als ze zeggen dat die schade er al was?

Kortom, die €200 volstaat in vele gevallen niet om de werkelijke kost te dekken, en is enkel geschikt voor kleine schadeposten, vb van gebroken keukengerei. Om die reden zijn de borgstellingen van sommige vakantiewoningen in het buitenland zeer hoog - €1000 en meer is geen uitzondering. Maar dat kan je in de Ardennen gewoon niet maken - 1000 euro borg voor een weekendje ardennen aan €180 huurprijs?

Vorige maand wenste een groep jongeren, 6 mensen van onder de 20 jaar, onze chalet te huren. In een mail verantwoordden wij ons standpunt, en stuurden een lijst met alternatieve, gelijkwaardige vakantiewoningen in de streek. Dit was niet naar de zin van de jongeren, welke in -ietwat intimiderende- bewoordingen ons aanraadden "er nog maar eens goed over na te denken", want vaderlief was een "gerenommeerd advocaat" die zich dat wel eens zou gaan aantrekken.

Als eigenaar zou je denken "ik verhuur toch aan wie IK wil!" - maar zo werkt het dus niet. En omdat we niets onwettelijks willen doen hebben we advies gevraagd aan het Centrum voor gelijke kansen en racismebestrijding.

Hun advies luidt :
"Aangezien er geen statistieken bestaan over het feit dat jongerengroepen meer schade veroorzaken (wat wel het geval is in bvb. autoverzekeringen) mag je geen andere waarborgen stellen, omdat je a priori daardoor alle jongeren treft op basis van een veralgemeend beeld. "

Juist, dat wisten we al. (men vraagt zich echter niet af hoe dat beeld "veralgemeend" geraakt is)

Wat suggereert men als oplossing :
- een hogere waarborg vragen aan alle huurders (dat doen we dus niet)
- een plaatsbeschrijving toevoegen.

Hm. Begin maar : "De plint op de derde slaapkamer, 3 meter van rechts, is een beetje gekrast". Ik zie het niet echt gebeuren. Bovendien zou ik dan elk weekend op vrijdag-samen met de aangekomen gasten- een plaatsbeschrijving moeten opmaken en laten ondertekenen, en op zondagavond eigenhandig een controle doen. 2x(2x)250km dus.

Mijn positie is : Als er geen statistieken bestaan waarop men zich kan baseren dat jongeren een groter risico vormen, is dat niet mijn schuld. Ik ben bereid mijn statistieken te geven, maar het is niet mijn taak om statistische bewijslast te verzamelen bij àlle verhuurders aangaande het verhoogde risico van jongeren.