Artikel in HLN : "Eind 2007 bezaten 207.000 Belgische gezinnen een tweede verblijf in eigen land of in het buitenland. Dat is een stijging van bijna 30 procent in vijf jaar. Maar vooral het aantal verblijven buiten onze landsgrenzen kende een spectaculaire stijging. In nauwelijks vijf jaar tijd is het aantal Belgische gezinnen dat eigenaar is van een buitenverblijf gestegen met 27 procent.
Van die eigendommen liggen er 157.000 in eigen land. 62.000 gezinnen hebben ook een optrekje in het buitenland."
De definitie van "tweede verblijf" is wel ruim: ook bungalows en stacaravans vallen onder tweede verblijven. We hebben trouwens toch wat vragen bij die statistiek - zouden er dan maar zo weinig mensen zijn die een woning of appartement huren van privé-personen?
Trouwens, het ganse artikel laat sowieso een bijzonder onnauwkeurige indruk na :
- mensen met tweede woning in eigen land of in buitenland: +30% in vijf jaar tijd
- mensen met een tweede verblijf in buitenland : +27% in vijf jaar tijd
Waarom wordt die laatste zo "spectaculair" genoemd? De stijging van binnenlandse verblijven is dan toch nog veel spectaculairder?
EDIT : Het Nieuwsblad maakt zijn huiswerk al wat beter in hun artikel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten