Afgelopen weekend werd de tuin van onze chalet voorzien van een laagje boomschors. Een werk, waarvan ik nu al weet dat ik er uren over zal zagen tegen mijn kleinkinderen.
Vrijdagmorgen 8u45 stond de vrachtwagenchauffeur van Foronex onderaan de straat te hoofdschudden. Moest hij dààr op, op dat steile betonpaadje van tweeënhalve meter breed? Het kostte overredingskracht om het te proberen. Gauwgauw bij de buren aangeklopt, dit was namelijk een projectje voor onze beider tuinen.
De vrachtwagen kon ongeveer 1/3de van zijn lading kwijt op de oprit van onze buur. 2/3 werd op onze oprit gelost; net nadat we onze gasten spoorslags de auto's van de parking wegjaagden. Mensen, die schors blééf maar uit die vrachtwagen komen. 70 kubieke meter alstublieft - 20 meer dan we er besteld hebben. Buurman en ik keken mekaar beduusd aan, en dan naar onze twee kruiwagentjes... even hoofdrekenen.. 1 kuub = 13 kruiwagens.... 70 kuub = ..... Sh*t, waar zijn we aan begonnen (Dat was tenandere ook de reaktie van alle andere buren).
Niet getreuzeld, we zijn er aan begonnen. Met de hulp van buurvrouw op vrijdag, en op zaterdagnamiddag van vrienden van beide kanten. Tegen dan stonden buurman en ikzelf te zuchten en kreunen van vermoeidheid, spierpijn en blaren. Op zondag hebben we de laatste 10 kuub verdeeld - aan de straatkant.
Beste buren, super-bedankt. Beste vrienden/familie-helpers, super-bedankt. Beste helemaal-bovenbuur, bedankt voor de BBQ op zondagavond.
Dat doen we dus nooit meer. Wel, toch niet de eerste vijf jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten